ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ

 του καθηγητή Δρα Ηλία Φιλιππίδη

1.Το Ελλαδικό πρόβλημα –Διαπιστώσεις

Εάν θέλαμε να παρομοιάσουμε το σημερινό πρόβλημα της Ελλάδας με μια παθογόνα κατάσταση, θα λέγαμε,ότι αυτό δεν αντιστοιχεί απλώς προς μια αρρώστια αλλά μόνο με ένα πολυτραυματία θα μπορούσε να συγκριθεί. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια βαθειά, καθολική, ακόμη και εσχατολογική κρίση.
Στα πλαίσια της Ελληνολογίας θεωρούμε μια κρίση ως εσχατολογική, όταν αυτή έχει τον χαρακτήρα γενικής παρακμής, η οποία :
 · έχει εισέλθει στο τελευταίο στάδιο της καταρρεύσεως και
 . με βάση τα σημερινά δεδομένα, δεν είναι πλέον αντιστρέψιμη,
 · ενώ η οποιαδήποτε πολιτική αλλαγή, ακόμη και αν θεωρηθεί ως η καλύτερη δυνατή, δεν αρκεί από μόνη της να λειτουργήσει ως κινητήρια δύναμη, η οποία θα μπορούσε να αντιστρέψει τον κατακρημνισμό σε ένα νέο ξεκίνημα δημιουργίας.
     Εξετάζοντας τον συνολικό χαρακτήρα του σημερινού Ελλαδικού προβλήματος, θα διαπιστώναμε, ότι η κρίση αναλύεται ως:
α) πρόβλημα βιωσιμότητας του Δημοσίου χρέους
β) πρόβλημα βιωσιμότητας της Ελληνικής οικονομίας
γ) πρόβλημα βιωσιμότητας του πολιτικού μας συστήματος
δ) έλλειμμα εθνικής ανεξαρτησίας
ε) πρόβλημα δημογραφικής βιωσιμότητας του λαού μας, χωρίς καν να συνυπολογίζεται το μεταναστευτικό κύμα. Ο Ελληνισμός έχει αποκτήσει ημερομηνία λήξεως ( με μαθηματικό υπολογισμό, το 1140 ) και
στ) ως πρόβλημα βιωσιμότητας του ελληνικού πολιτισμού. Εννοούμε τον ελληνικό πολιτισμό ως την συλλογική και διαχρονικώς βιούμενη σύνθεση γλώσσης, αξιών, συναισθημάτων και τρόπου ζωής σε συνδυασμό με τους καταλύτες της εθνικής συνοχής και μιας πατριωτικής ιδεολογικής συνισταμένης.
Παραμένει ανοικτό το θέμα, εάν αντιμετωπίζουμε και πρόβλημα βιωσιμότητας του Ελλαδικού κράτους.
2.Τι πρέπει να κάνουμε;

2.1.Χρειάζεται μία εκστρατεία σφαιρικής ενημερώσεως του λαού μας για την κατάσταση, στην οποία έχει περιέλθει, τους κινδύνους οι οποίοι τον απειλούν και την ανάγκη ενός νέου Οράματος.
Ο λαός μας συνειδητοποιεί τις άμεσες οικονομικές συνέπειες της κρίσεως, διότι τις υφίσταται. Δυσφορεί όμως, όταν θέλουμε να του εξηγήσουμε, ότι υπάρχουν πρόσθετες, βαθύτερες και μακροπρόθεσμες συνέπειες, οι οποίες είναι σημαντικότερες. Αυτή η δυσκολία επικοινωνίας μας με τον λαό αποτελεί ένα πρόσθετο πρόβλημα, το οποίο μεγενθύνει την κατάσταση της παρακμής.
2.2.Εαν ο λαός δεν απεξαρτηθεί τελείως από την μέχρι τώρα κομματοκρατία και τον πολιτικό μεσσιανισμό, δεν πρόκειται να ωριμάσει ποτέ και δεν πρόκειται να δει ποτέ άσπρη μέρα.
Δεν εννοούμε την κατάργηση των πολιτικών κομμάτων αλλά:
α) την διάκριση ανάμεσα στην πολιτική συγκυρία, την διασφάλιση της εθνικής ανεξαρτησίας και σε ένα μακροπρόθεσμο εθνικό όραμα.
β) την διάκριση ευθύνης ανάμεσα στην ιδιότητά μας ως πολιτών και ως Ελλήνων πατριωτών. Η πολιτική περιορίζεται στο εφικτό, ο πατριωτισμός το υπερβαίνει και το Όραμα το απογειώνει.
γ) την διάκριση ανάμεσα στην πολιτική συμμετοχή και την ψυχολογική εξάρτηση του βολέματος, της αδράνειας και του κομματικού φανατισμού.
2.3. Εμείς, οι μικρές δυνάμεις της ακομματικής, πατριωτικής και κοινωνικής λαϊκής βάσεως, κατηγορούμε την αριστερά, ότι δεν θεμελιώνει τον αγώνα της πάνω στο αίτημα της εθνικής ανεξαρτησίας. Έχουμε απολύτως δίκαιο αλλά κάποιος θα μπορούσε να κατηγορήσει και εμάς, ότι ξεχνάμε να στηρίζουμε τον αγώνα μας πάνω στην γενικότερη κατάσταση, η οποία περιπλέκει λαό και εξουσία, την παρακμή.
Ο Μίκης Θεοδωράκης συνηθίζει να λέει, ότι πιστεύει στον Λαό. Ασφαλώς δεν εννοεί μία αδέσποτη αγέλη, έστω και αγανακτισμένη, αλλά ένα Λαό ενημερωμένο, συσπειρωμένο και αποφασισμένο, με όραμα και πάθος, χωρίς την κηδεμονία των κομμάτων.
Χρειαζόμαστε μια ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΤΩ, μια νέα Φιλική Εταιρεία, η οποία θα διαμορφώσει την νέα εθνική, κοινωνική και πολιτική βούληση του Λαού μας. Έτσι θα ολοκληρωθεί η Εθνική Παλιγγενεσία του 1821, που έμεινε ανολοκλήρωτη.
Ο Λάος μας πρέπει να καταλάβει, ότι έχει πέσει σε ένα λάκκο των τριών λεόντων:
· της παρακμής
· της υποτέλειας και
· της αδράνειας
Η υποτέλεια έχει τρεις μορφές:
α) την γεωπολιτική-πολιτική υποτέλεια (προτεκτοράτο)
β) την οικονομική υποτέλεια (αποικία χρέους) και
γ) τον νεοραγιαδισμό.
Ο νεοραγιαδισμός δυστυχώς παγιδεύει ένα μεγάλο τμήμα του λαού μας, το οποίο μπορεί να φθάνει και το 35% .
Ο νεοραγιαδισμός χωρίζεται σε τρία επίπεδα:
α) το επίπεδο του πολιτικού μεταπραττισμού, το οποίο αφορά τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες υπηρετούν και αναπαράγουν την υποτέλεια.
β) το επίπεδο της ιδεολογικής εξαρτήσεως. Αφορά το ποσοστό του λαού μας, το οποίο ψηφίζει τις πολιτικές δυνάμεις της υποτέλειας με βασικά επιχειρήματα, ότι:
 · οι ξένοι έχουν δίκαιο, εμείς όλο το άδικο
 · οι ξένοι θέλουν να μας βοηθήσουν, εμείς είμαστε οι αγνώμονες και οι υβριστές
 · οι ξένοι γνωρίζουν τον τρόπο, με τον οποίο θα μας σώσουν, όπως ο καλός γιατρός. Μπορεί το φάρμακο να είναι πικρό αλλά είναι αναγκαίο.
     Την αποκορύφωση αυτής της ιδεολογικής μερίδας αποτελούν οι εθνομηδενιστές, οι οποίοι πιστεύουν, ότι η βασική αιτία της κακοδαιμονίας μας είναι η εμμονή μας στην εθνική, ιστορική και πολιτιστική μας ταυτότητα. Θέλουν να απορρίψουμε όλα αυτά τα «βαρίδια» και να αισθανόμαστε πρώτα ή μόνο Ευρωπαίοι, διότι μόνο έτσι θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, για να ξεπεράσουμε τα προβλήματα μας!......
Ένα πρόσθετο ποσοστό 20% περίπου του
Λαού μας έχει πάθει μαλάκυνση πολιτικής και εθνικής συνειδήσεως, αδιαφορεί, άγεται και φέρεται.
2.4.Αλλαγή νοοτροπίας του Λαού μας.
Αυτή η αλλαγή πρέπει να έχει ως περιεχόμενο την αναμόρφωση της συνειδήσεως του Έλληνα σε σχέση με την πραγματικότητα, τον χρόνο (ιστορία, μέλλον) και τις αξίες
Βασικά πρέπει:
α) να αποκατασταθεί και να τεθεί ως προτεραιότητα η διάσταση της συλλογικότητας έναντι της ατομικότητας
β) να αποκατασταθεί η συνέχεια της πραγματικότητας με το μέλλον και να υπερβούμε το υφιστάμενο ρήγμα, ώστε να καταστεί αυτονόητη η ανάγκη του προγραμματισμού και
γ) να διαμορφωθεί ένα εθνικοαπελευθερωτικό πρότυπο ατομικής και συλλογικής αξιοπρέπειας, το οποίο να αναγνωρίζεται από την πλειοψηφία του Λαού μας ως υπέρτατη, όχι μόνο εθνική και πολιτική, αλλά και ως πνευματική αξία. Μία αξιακή πρόταση μπορεί να αποκτήσει διαστάσεις εθνικού οράματος, εφόσον αποτελέσει σημείο κοινής αναφοράς τουλάχιστον για το 65% του συνολικού πληθυσμού.
3.Η ανάγκη ενός νέου Οράματος του Ελληνισμού.
3.1 Οι βασικές προδιαγραφές:
α) ένα Εθνικό Όραμα πρέπει να έχει ως βάση και να διασφαλίζει την αυτοδυναμία ενός πολιτισμού.
     Μετά την κατάρρευση της Μεγάλης Ιδέας με την Μικρασιατική καταστροφή,
     μετά την αποτυχία μας, λόγω του Εμφυλίου πολέμου, να υπερφαλαγγίσουμε την Τουρκία και να καθιερωθούμε ως χώρα –σύμβολο της Συμμαχικής νίκης κατά του Άξονα,
     ο Κων/νος Καραμανλής προσδοκούσε, ότι ο ελληνικός λαός θα αποδεχόταν την είσοδο μας στην ΕΟΚ ως το νέο εθνικό όραμα.
Πέρα από το γεγονός, ότι η σημερινή ΕΕ ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με το όραμα των εμπνευστών της Ενωμένης Ευρώπης, ο Κ.Κ. έκανε το λάθος να διαχωρίσει την έννοια ενός εθνικού οράματος από την ανάγκη κατοχυρώσεως και αναδείξεως της αυτοδυναμίας του πολιτισμού μας. Γι'αυτό η αποτυχία και η απογοήτευση υπήρξαν διπλές.
β) ένα Εθνικό Όραμα πρέπει να ευθυγραμμίζει το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον ενός λαού πάνω στον διαχρονικό και αξιακό άξονά του πολιτισμού του. Ένα Εθνικό Όραμα πρέπει να αντιστοιχεί στην «εντελέχεια » του κάθε πολιτισμού και να αποτελεί τον θόλο της ποιοτικής ολοκληρώσεώς του.

4.Το όραμα του Μίκη Θεοδωράκη

Το όραμα του Μίκη Θεοδωράκη, του τελευταίου γίγαντα του Νεότερου Ελληνικού πολιτισμού, αποτελεί την μοναδική πρόταση, η όποια μπορεί να ενσαρκώσει το νέο Όραμα του Ελληνικού Μέλλοντος και περιέχεται σε δύο προτάσεις:
α) να αναγνωρισθεί η Ελλάδα ως Διεθνές Κέντρο Πολιτισμού, Ειρήνης, Παιδείας, Συνεδρίων και Συναντήσεων και
β) να κατοχυρωθεί διεθνώς η ουδετερότητα και η ασφάλεια της.
Όμως για την υλοποίηση ενός τέτοιου μεγαλόπνοου Οράματος χρειάζονται:
α) μια μακρά πορεία εθνικής ανεξαρτησίας
β) ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα σποράς, αγώνα και μεθοδεύσεως με βάθος χρόνου. Με τα σημερινά δεδομένα και με όση αισιοδοξία μπορούμε να επιστρατεύσουμε, θα χρειασθούν κατά την γνώμη μας 50 έως 100 χρόνια
γ) χρειάζεται η δημιουργία μιας ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ εκρηκτικών διαστάσεων και ποιοτικού υπερχειλίσματος. Χωρίς αυτό είναι αδύνατον να υπερνικηθεί η εξωτερική και η όποια εσωτερική αντίδραση, η οποία θα είναι αρνητική.
Αυτή η εσωτερική δυναμική απαιτεί την διαμόρφωση ενός νέου ελληνικού ανθρωπολογικού προτύπου, του Homo Hellenicus. Αυτό θα επιτευχθεί μόνο με μία ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ εκ των ΚΑΤΩ.
Το μέλλον του Οράματος του Μίκη Θεοδωράκη θα εξαρτηθεί, από το εάν οι φορείς του θα μπορέσουν να το κρατήσουν ψηλά, τουλάχιστον για μία γενεά, χωρίς την υποστήριξη του πολιτικού συστήματος,ούτε καν του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
δ) θα χρειασθεί μια παράλληλη διπλή στρατηγική, η οποία θα διαχωρίζει τις προτεραιότητες της συγκυρίας, όπου προέχει ο πολιτικός χαρακτήρας, από τις προτεραιότητες της διαχρονικότητας, όπου προέχει ο ανθρωπολογικός χαρακτήρας.

5.Επίλογος

Το Όραμα του Μίκη Θεοδωράκη μπορεί να αναχθεί σε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉ ΚΙΒΩΤΌ και σύγχρονη ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉ ΟΔΥΣΣΕΙΑ του Ελληνισμού, όπου το ταξείδι θα έχει την ίδια αξία με την «Ιθάκη». Έτσι το κέρδος θα είναι διπλό.