ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΡΗΞΗ !

του καθηγητού κοινωνιολογίας Ηλία Φιλιππίδη

1. Η ανατομία της ρήξεως

Ρήξη είναι η αρνητική έκβαση μιάς σχέσεως και σχέση είναι μία ισορροπία αμοιβαίας αναγνωρίσεως και ωφέλειας.
Όταν αυτή η ισορροπία ξεπερνά τα όρια ακόμη και της ασυμμετρίας και μετατρέπεται σε μία ετεροβαρή εξάρτηση, τότε ενεργοποιούνται από την πλευρά του αδύνατου πόλου της σχέσεως, που είναι η Ελλάδα, τρεις παράγοντες, οι οποίοι τοποθετούνται με κριτική διάθεση απέναντι στην αρχική σχέση.
Αυτοί οι παράγοντες είναι :
α. τα όρια αντοχής της συλλογικής αξιοπρέπειας του λαού
β. τα όρια αντοχής της οικονομίας και κοινωνίας απέναντι στην πίεση της εσωτερικής υποτιμήσεως
γ. η βιωσιμότητα του προγράμματος διαχειρίσεως του χρέους και
δ. η ανάδυση από το βάθος του μέλλοντος των μακροπρόθεσμων συμφερόντων της χώρας σε σχέση με τις θεσμικές της εντάξεις, όπως είναι η ένταξη μας στην Ευρωζώνη, ακομη και στην ΕΕ.
     Η απόφαση του κυβερνητικού σχήματος ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ για Δημοψήφισμα ενεργοποίησε στον πλέον έντονο βαθμό τις παραπάνω μορφές κριτικής αντιδράσεως απέναντι στην σχέση μεταξύ Ελλάδας και Θεσμών-Δανειστών.

2. Τα εξωτερικά δεδομένα της ρήξεως

Η ρήξη έχει αιτίες, τις οποίες χωρίζουμε σε εξωτερικές και εσωτερικές.
Οι εξωτερικές είναι :
α. Ο Μηχανισμός Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, που στήθηκε τον Μάιο του 2010, με την Δανειακή Σύμβαση και τα δύο Μνημόνια, όχι μόνο παραβίασε βασικές αρχές του Διεθνούς δικαίου και του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου αλλά επιπροσθέτως μετέτρεψε την χώρα μας σε μια διηνεκή αποικία χρέους.
β. Οι αρνητικές εξελίξεις για την Ελλάδα, που είναι :
β.α. η τραπεζική κρίση του Δυτικού κόσμου (2006-2008) βρήκε την χώρα μας εγκλωβισμένη μέσα σε ένα νομισματικό σύστημα (Ευρώ), το οποίο ξεπερνούσε τις οικονομικές της δυνατότητες και
β.β. η βαθμιαία ντε φάκτο κατάργηση της αρχής της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και η απροκάλυπτη γερμανοποίηση της ΕΕ.
     Η Γερμανία μετά την ενοποίηση της και αφού εκμεταλλεύτηκε την συμπαράσταση των ευρωπαίων εταίρων για την οικονομική ενσωμάτωση της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, επανήλθε σε μία εγωκεντρική και επιθετική εξωτερική πολιτική με την λογική ενός εκδικητικού Τέταρτου Ράιχ. Αυτή την φορά με οικονομικά όπλα και συνταγές θεσμικής κατοχής.
Δυστυχώς το όραμα των ιδρυτών της πρώην ΕΟΚ για μια Ενωμένη Ευρώπη έχει πεθάνει .Το όραμα έχει βρυκολακιάσει.

3. Τα εσωτερικά δεδομένα της ρήξεως

     Βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ διέπραξε μεγάλα λάθη λόγω ψευδαισθήσεων, ιδεοληψιών, απειρίας, παιδαριώδους μικρομεγαλίας και καθυστερήσεων .Όμως η απόφαση για την προσφυγή στον Λαό αποτελεί ένα απολύτως θετικό γεγονός για τους παρακάτω λόγους:
α. Η απόφαση για Δημοψήφισμα πάνω στην τελευταία πρόταση των Δανειστών αποτελεί γεγονός διπλής αναγνώσεως. Οπωσδήποτε εμπεριέχει το στοιχείο της ρήξης αλλά ταυτόχρονα δεν αναιρεί την διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Απλώς η Ελληνική Κυβέρνηση παραχωρεί την θέση της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στον ίδιο τον εντολέα της, τον Ελληνικό λαό.
     Ως βασικό χαρακτηριστικό του Έλληνα έχει καθιερωθεί η ευθυνοφοβία, διότι ο λαός μας εκπαιδεύεται, να μην λειτουργεί ως «ζώον πολιτικόν» αλλά ως ζώον χειραγωγούμενον.
     Το Δημοψήφισμα, ως εμπειρία πολιτικής ποιότητας, θα αποτελέσει το δεύτερο βήμα, μετά το αποτέλεσμα των εκλογών της 25 Ιανουαρίου, πολιτικής χειραφετήσεως του λαού μας και απαγκιστρώσεως του από τα εκάστοτε σκηνοθετούμενα διλήμματα πολιτικού ψυχαναγκασμού.
β. Η εικόνα, που είχαν σχηματίσει οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και γενικώς οι Δανειστές για τους πολιτικούς μας της περιόδου 2010-2014, είναι, ότι πρόκειται για όντα διεφθαρμένα, τα οποία εξαγοράζονται, υπογράφουν ό,τι τους βάλεις κάτω από την μύτη, χωρίς καν να κάνουν τον κόπο να το διαβάσουν και ότι είναι πρόθυμοι να πουλήσουν την πατρίδα τους για τις μίζες ή για να εξασφαλίσουν την εξουσία.
     Φυσικά ο ξένος παράγοντας, είτε πρόκειται για το Σχέδιο Ανάν είτε για τον Αγωγό Μπουργκάς–Αλεξανδρούπολη είτε για τα Μνημόνια, «αγανακτεί» μπροστά σε κάθε απόπειρα να τερματίσουμε την παράδοση της μεταπολεμικής υποτέλειας.
    Σήμερα, για πρώτη φορά μετά το 2010, η Ελλάδα αποπειράται να αποδείξει, ότι είναι ένα ανεξάρτητο κράτος, ότι διατηρεί απολύτως το δικαίωμα της εθνικής κυριαρχίας και της θεσμικής ισότητας με όλους τους άλλους εταίρους της Ευρωζώνης και απαιτεί αυτά τα αυτονόητα δικαιώματα της να γίνονται σεβαστά από όλους τους εταίρους.
γ. Η Ελλάδα καταγράφεται στον σύγχρονο κόσμο της χρηματοκρατίας ως μία χώρα με οικονομικά προβλήματα αλλά και ως χώρος γεωπολιτικού και ενεργειακού ενδιαφέροντος. Όμως, όπως σωστά έχει επισημάνει ο Μίκης Θεοδωράκης, τα φυσικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας αποτελούν «μαγνήτες επικυριαρχίας» επομένως και άγκιστρα υποτέλειας.
    Αλλά η Ελλάδα δεν είναι μόνο χώρος και χώρα, είναι και ένα διαχρονικό ιστορικό και πολιτισμικό υποκείμενο, είναι ο θεματοφύλακας της ανθρωποκεντρικής και δημοκρατικής παραδόσεως της Ευρώπης. Μόνο η Ελλάδα σήμερα, δυστυχώς βέβαια ,έχει το ιστορικό δικαίωμα και χρέος και μάλιστα για λογαριασμό όλων των λαών της Ευρώπης, να φωνάξει ,ότι οι απρόσωπες «αγορές» δεν μπορούν να τίθενται υπεράνω της κρατικής οντότητας των λαών και υπεράνω της δημοκρατικής εκφράσεως της βουλήσεως λαών και μάλιστα ευρωπαϊκών!
    Η ΕΕ δημιουργήθηκε ως μια γεωπολιτική και πολιτική παγίωση των δημοκρατικών παραδόσεων του πολιτισμού της και όχι για να παραδώσει τους λαούς της βορά στα πιράνχας της τζογαδόρικης κερδοσκοπίας!

4. Επίλογος

    Αυτό που προέχει σήμερα, είναι η συσπείρωση και η πολιτική αφύπνιση του λαού μας. Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε κατάματα την πραγματικότητα.
Έπειτα από 5 χρόνια κρίσεως και μνημονιακού καθεστώτος η πραγματικότητα προβάλλει κατά τον πλέον ωμό τρόπο. Πραγματικότητα είναι η σταθερή στρατηγική των Δανειστών, να διαλυθεί η Ελληνική οικονομία και κοινωνία και η Ελλάδα να χωρισθεί σε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, όπου τα ημερομίσθια και τα πολιτικά δικαιώματα θα κρίνονται με βάση τις προσδοκίες των μεταναστών .
Ο σκοπός των Δανειστών είναι, να εξαθλιώσουν τον λαό μας, να τον τρομοκρατήσουν, για να το πάρει απόφαση, ότι THERE IS NO ALTERNATIVE (TINA), όπως έλεγε η Θάτσερ. Το μέλλον του Έλληνα, για όσο θα υπάρχουν Έλληνες, είναι η ατομική ελάχιστη επιβίωση με αποικιακούς όρους του 19ου αιώνα. Αυτό που εκτιμούν και θέλουν από εμάς είναι μόνο το ΟΙΚΟΠΕΔΟ !
Πρέπει να αντισταθούμε. Η Πατρίδα μας χρειάζεται ένα νέο παλλαϊκό κίνημα συσπειρώσεως, όπως ήταν η Φιλική Εταιρεία. Ο Μίκης Θεοδωράκης μας φέρνει την ηχώ της ιστορίας. Η εθνική ενότητα και ο αγωνιστικός πατριωτισμός είναι οι πρώτες προϋποθέσεις, για να κτίσουμε όλοι μαζί την ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ .