Ο λαός μπροστά !

                    

        του καθηγητή Δρα Ηλία Φιλιππίδη

1. Η επιστράτευση της ομοψυχίας και του φιλοτίμου.

     Ο λογοτέχνης Γιώργος Θεοτοκάς γράφει στο ημερολόγιο του για την 28η Οκτωβριου1940: «Το πρωί στο λεωφορείο για την Αθήνα οι επιβάτες μιλούν για τον πόλεμο με πολλή ψυχραιμία και κάποτε με ευθυμία ….
     Αισθάνομαι ότι ανήκω σ΄ ένα σύνολο που δεν έχασε την αυτοπειθαρχία του. Το αίσθημα αυτό μου δίνει κάποια υπερηφάνεια. Αντικρύζω την πρώτη πολεμική εικόνα και αισθάνομαι την πρώτη συγκίνηση της ημέρας. Μια στρατιωτική μονάδα φεύγει για το μέτωπο. Οι στρατιώτες τραγουδούν, γελούν και παίζουν φάπες. Κάνουν σαν παιδιά που ξεκινούν για μια ευχάριστη εκδρομή…
     Ο κόσμος είναι γενναίος και εύθυμος. Κάνεις δεν σκέπτεται αυτή την στιγμή, ότι ο εχθρός είναι δέκα φορές ισχυρότερoς, ότι ο θάνατος κρέμεται από πάνω μας μέσα σαυτόν τον λαμπρό ουρανό. Σε λίγο η Αθήνα παίρνει το ύφος των μεγάλων εθνικών εορτών…. Πλήθη νέων έχουν χυθεί στους κεντρικούς δρόμους με λάβαρα, σημαίες, δάφνες, μουσικές…Ο κόσμος συμμετέχει χειροκροτεί ζητωκραυγάζει. Αισθάνεται κανείς ένα πάθος μεσ΄ στον αέρα, ένα φανατισμό, μια λεβεντιά. Ξύπνησε το ελληνικό φιλότιμο, είναι κάτι ωραίο. Είναι πρώτη φορά που αισθάνομαι τέτοια ομόνοια να βασιλεύει στον τόπο.
     Αισθάνομαι μια μεγάλη αγάπη για τον ελληνικό λαό, μια αγάπη γεμάτη αλληλεγγύη, στοργή και αντρική εκτίμηση. Είναι ένας όμορφος, λεβέντικος ,ευγενικός και έξυπνος λαός, είναι ένας λαός που αξίζει ασφαλώς πολύ περισσότερο από ορισμένους μεγάλους λαούς του κόσμου και ασφαλώς πολύ περισσότερο απ’ αυτούς τους ξιπασμένους που ξεκίνησαν σήμερα να μας κατακτήσουν..».
     Στις επόμενες ημέρες συμπληρώνει: «Ο πληθυσμός είναι περήφανος γι’ αυτό που γίνεται, να ορθωθεί η Ελλάδα απέναντι σε μία μεγάλη δύναμη, αψηφώντας τον κίνδυνο και μάλιστα με τέτοιο ενθουσιασμό. Το πρώτο ξέσπασμα μας ήταν ορμέμφυτο ,σχεδόν ασυνείδητο. Υστέρα το σκεφθήκαμε και μας άρεσε αυτό που κάναμε, είμαστε ευχαριστημένοι. Είναι μια από τις πολύ σπάνιες φορές, όπου συμβαίνει να κρίνουμε τον εαυτό μας με κάποια ικανοποίηση…».
     Συνήθως οι επέτειοι των πολέμων αφορούν τον τερματισμό τους και ιδιαίτερα, αν πρόκειται για νίκη. Οι Έλληνες με την 28η Οκτωβρίου εορτάζουν την έναρξη, την είσοδο τους στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ανεξαρτήτως αποτελέσματος .
     Το Έπος του 1940 δεν ήταν πόλεμος ,ήταν ένα απίστευτο και αυθόρμητο πανηγύρι. Ο Γ. Θεοτοκάς αποδίδει την ασυνήθιστη αντίδραση του Ελληνικού λαού σε δύο ψυχικές δυνάμεις: την ομοψυχία και το φιλότιμο.
2.Για ένα νέο Ξεκίνημα
     Χρειαζόμαστε έναν νέο ποιοτικό και ιδεολογικό ξεσηκωμό, για να βγούμε από το τέλμα της παρακμής .
Αυτός ο ξεσηκωμός από κοινωνιολογικής πλευράς στηρίζεται σε δύο προϋποθέσεις :
· την υπέρβαση της ατομικότητας και την διαμόρφωση πνεύματος συλλογικότητας και ομοψυχίας και
· την διαμόρφωση ενός οράματος για το μέλλον του Ελληνισμού, το οποίο θα προσθέτει στην συλλογικότητα και το στοιχείο του ενθουσιασμού.
     Ο Έλληνας είναι ένας ενθουσιώδης χαρακτήρας, δεν μπορεί να δράσει συλλογικά χωρίς το στοιχείο του ενθουσιασμού.
     Το εκρηκτικό μίγμα των τριών στοιχείων, της συλλογικότητας (ομοψυχίας), του φιλοτiμου και του ενθουσιασμού, ενεργοποιήθηκαν ακαριαία στην ψυχή του Έλληνα με τον ήχο των σειρήνων τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940.
     Όμως ο Γ.Θεοτοκάς καταλήγει σε ένα κοινωνιολογικό συμπέρασμα ,που θα πρέπει να μας προβληματίσει: «Στις κρίσιμες ώρες οι Έλληνες βρίσκουν τον πιο αληθινό εαυτό τους ενώ στις ομαλές περιπτώσεις συμβαίνει τόσο συχνά να τον ξεχνούν!» .
     Τι συμβαίνει σήμερα; Πάλι ξεχάσαμε τον εαυτό μας; Έχουμε τουλάχιστον την δικαιολογία ότι πρόκειται για «ομαλή περίπτωση»; Τι άλλο περιμένουμε να μας συμβεί;
     Την εξήγηση δίνει ο ίδιος ο Γ. Θεοτοκάς : «Ο λαός δείχνει, ότι αυτός ο πόλεμος είναι δικός του. Ο λαός προχωρεί μπροστά και τραβά πίσω του την εξουσία, το κράτος ,την ιθύνουσα τάξη. Στην πραγματικότητα δεν τον ενδιαφέρει ποιός ακολουθεί»!!
     Αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως λαός, ως κράτος και ως πολιτισμός, πρέπει πάλι ο λαός να πάρει την πρωτοβουλία της ιστορίας του. Δεν χρειάζεται να πάρουμε φύλλο πορείας για το μέτωπο. Το μέτωπο είναι μέσα στην χώρα. Αυτή την φορά χρειάζεται η ενεργοποίηση των Τοπικών κοινωνιών.

filippidis103@yahoo.gr