ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Του καθηγητή κοινωνιολογίας Δρα Ηλία Φιλιππίδη



Μεγάλε ΜΙΚΗ μας! Πού ανήκεις;

Η απάντηση είναι δεδομένη: στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ! Στον ΕΝΑ, στον ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟ, στον ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ, τον μόνο εξ ιστορικής φύσεως ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΟ, ΕΙΡΗΝΙΚΟ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΛΑΟ της Ευρώπης!!!

Αυτό όμως που δεν είχε ξεκαθαρίσει μέχρι τώρα, είναι η σχέση σου με τον χρόνο. Αρκετοί παράγοντες είναι αυτοί που συνέβαλαν στο να σπάσεις το φράγμα του χρόνου:

• η εκπληκτική φυσική σου αντοχή σε συνδυασμό με την αστείρευτη δύναμη της ψυχής σου, την μόνιμη αίσθηση του ιστορικού χρέους, την πίστη σου στον ΑΝΘΡΩΠΟ και τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ καθώς και το μοναδικό καλλιτεχνικό ταλέντο σου, χωρίς να ξεχνάμε και την πληθωρικότητα του χαρακτήρα σου και την αγάπη Θεού και ανθρώπων, σε ώθησαν να ζήσεις μία πλούσια σε δράση και μακρά ζωή, παρά τις εξορίες, τις αγωνίες και τα βασανιστήρια
• οι διαφορετικές φάσεις της ελληνικής ιστορίας, από τις οποίες πέρασες, ρισκάροντας ακόμη και την ζωή σου, σου δίνουν το χρίσμα της διαχρονικότητας.
• η αίσθηση που αναδίνεις, ότι δεν υπηρετείς απλώς ιδανικά, αλλά ότι τα ενσαρκώνεις!

Όμως ΜΙΚΗ μας τα « στερνά » χρόνια έχουν μία ιδιαίτερη ποιοτική διαφορά. Ειδικά για το δικό σου πρόσωπο, τα στοιχεία της επιλογής υπερτερούν των στοιχείων της επιτομής για δύο λόγους:

• η ιστορία σου σού επιβάλλει όχι μόνο να αισθάνεσαι αλλά και να λειτουργείς « εν ενεργεία »
• η κρίση της εποχής μας, εθνική και παγκόσμια, προκαλεί την στρατευμένη διάσταση της συνειδήσεώς σου. Θέλεις να πάρεις θέση, να παλέψεις έστω με τον λόγο σου.

Όμως εμείς, που βλέπουμε τον αγώνα μέσα από την στρατηγική του και τις προϋποθέσεις του, κρίνουμε την παρουσία σου με δύο κριτήρια: την χρησιμότητα σου για τον αγώνα και την υστεροφημία σου, που είναι και αυτή εφόδιο για την συνέχεια του αγώνα. Το ξέρεις πολύ καλά, ότι αυτός ο αγώνας, αν διαφέρει σε κάτι από τους προηγούμενους, είναι, ότι θα κρατήσει τουλάχιστον 50 χρόνια και αν μέχρι τότε θα έχει κάποιο αποτέλεσμα. Η καλλιτεχνική σου αξία βεβαίως είναι αναμφισβήτητη και εκτός κριτικής!

Με αυτή την έννοια σε βλέπουμε, σε θέλουμε, να ανήκεις μόνο σε μία διάσταση του χρόνου: ούτε στο παρελθόν αλλά ούτε και στο παρόν, ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

ΜΙΚΗ μας, δεν έρχεσαι από το παρελθόν, δεν ανήκεις ούτε στο παρόν, ανήκεις στο μέλλον, έρχεσαι από το μέλλον.

Με τι νομίζεις Μίκη μας, ότι θα πάμε στο μέλλον;

Ό,τι αφορά τις θεσμικές συνθήκες της ζωής μας, ακόμη και η γενική κατάσταση του κράτους μας αιωρείται μέσα σε ένα νέφος αβεβαιότητας και αυτό ως ήπια έκφραση.

Όποτε προσπάθησα ως κοινωνιολόγος να φαντασθώ τους Έλληνες του μέλλοντος, τους βλέπω να έχουν ως βασικά σημεία αναγνωρίσεως μεταξύ τους: την ελληνική γλώσσα, την υμνογραφία της εκκλησίας μας και το ελληνικό τραγούδι με Παρθενώνα το δικό σου έργο. Βεβαίως όλο και περισσότεροι Έλληνες θα αναζητούν παρηγορία ΚΑΙ στους αιώνιους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Όμως μόνο η μουσική μπορεί να προσφέρει την συλλογικότητα του βιώματος ακόμη και της ταυτότητας.

Αυτό που περιμένουμε από εσένα, Μίκη μας, δεν είναι πλέον οι προτάσεις για την έξοδο από την κρίση του παρόντος. Η Ελλάδα σήμερα είναι ένα μπερδεμένο κουβάρι, μία σωρευμένη πολυτραυματική και κακομορφισμένη παθολογία. Η αντιμετώπισή της απαιτεί την συνεχή διαβούλευση ενός διαρκούς «ιατρικού» συμβουλίου όλων των ειδικοτήτων, μηδέ της ψυχιατρικής εξαιρουμένης, με ιδανικό «κλινικάρχη» εσένα, για την εφαρμογή μιάς κλιμακωτής, ελεγχόμενης και μακροχρόνιας θεραπευτικής στρατηγικής.

Δυστυχώς, Μίκη μας, αυτή την δυνατότητα δεν την έχεις πλέον. Δεν υπάρχει ένας ανεξάρτητος μηχανισμός διαβουλεύσεων. Αλλά και παλαιότερα, οι πολιτικές συνθήκες, μέσα από τις οποίες πέρασες, λειτουργούσαν περισσότερο ως Συμπληγάδες και ως κολαστήρια πολώσεως παρά ως διδακτήρια διαλόγου, ανεξαρτησίας και ελληνοκεντρικής στρατηγικής. Γι’αυτό τον λόγο πάντα είχες πρόβλημα συντονισμού των πολλών χαρισμάτων σου. Ως διέξοδο αναζητούσες την σύνθεση και την αρμονία στα γραπτά σου κείμενα, που είναι εξαιρετικά. Όμως στην πράξη δεν μπόρεσες να οργανώσεις την σύνθεση και να δημιουργήσεις μία παράδοση συνεχούς διαβουλεύσεως.

Η τελευταία σου πρόταση δεν είναι αποτέλεσμα διαβουλεύσεως και κινείται αποκλειστικά στα πλαίσια μιας αποσπασματικής συγκυρίας.

Γι’αυτό, Μίκη μας, περιμένουμε από εσένα στα «Στερνά» σου, που εύχομαι να προλάβεις να δείς τα χελιδόνια μιας ελληνικής Αναγεννήσεως, να είσαι εσύ το πρώτο χελιδόνι, με την έννοια να είσαι μόνο η φωνή του ελληνικού μέλλοντος. Μην ασχολείσαι πλέον με το παρόν, δεν έχεις αυτή την δυνατότητα. Όμως είσαι ο μόνος, που μπορείς να εκφράσεις την διαχρονικότητα του Ελληνικού πολιτισμού και να εγγυηθείς για το μέλλον του Ελληνισμού και γι’αυτό θα σου είμαστε ευγνώμονες όχι μόνο εμείς αλλά και όλες οι γενεές των Ελλήνων που περιμένουν να γεννηθούν, χωρίς να ξέρουν τι τους περιμένει.

Άφησέ τους, Μίκη μας, ως φυλακτό το όραμά σου, όπως ο προφήτης Ηλίας την μηλωτή του στον Ελισσαίο!

Πειραιάς, 18 Φεβρουαρίου 2017

ΗΛΙΑΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ Καθηγητής κοινωνιολογίας

Μέλος της Σπίθας Πειραιά «ΤΟ ΟΡΑΜΑ» filippidis103@yahoo.gr