Παρασκευή 13 Απριλίου 2018

OI ΔΥΟ ΕΛΛΑΔΕΣ

Του Ηλία Φιλιππίδη


Η Ελλάς εσταυρώθη. Να ενταφιάσουμε τον ΕΛΛΑΔΙΣΜΟ, να αναστήσουμε τον ΕΛΛΑΝΙΣΜΟ!

1. Ελλαδισμός και Ελλανισμός


Σύμφωνα με την θεωρία της Ελληνολογίας, που έχουμε καθιερώσει, διακρίνουμε στον Διαχρονικό ελληνικό πολιτισμό δύο επίπεδα περιεχομένου:

  • α. το ιστορικό και πολιτισμικό επίπεδο, το οποίο περιλαμβάνει την Μυθολογία, τους πολιτισμούς του ελληνικού χώρου με κέντρο το Αιγαίο, τον κλασσικό Ελληνικό πολιτισμό, τον Ελληνιστικό πολιτισμό, την Ορθοδοξία, το Βυζάντιο, την Οθωμανική περίοδο και την περίοδο του Ελλαδικού κράτους. Πρόκειται για μία πορεία από τον Ορφέα και τον Προμηθέα μέχρι τον Ελύτη και τον Μίκη Θεοδωράκη.
  • β. το δομικό, κοινωνιολογικό επίπεδο, το οποίο περιλαμβάνει τα στοιχεία της ταυτότητας, που είναι: ο τόπος, ο ψυχισμός, η γλώσσα, η θρησκεία, το σύστημα αξιών και θεσμών καθώς και ο πολιτικός πολιτισμός.

Ακολουθώντας την σοφή συμβουλή του Αντισθένους, μαθητού του Σωκράτους, «Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις», καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι η ενότητα και η πρόοδος ενός λαού εξαρτάται βασικά από το:

  • α. αν όλοι αποδίδουμε στις λέξεις που χρησιμοποιούμε, το ίδιο περιεχόμενο. Να έχουμε κοινή γλώσσα νοημάτων.
  • β. αν υπάρχουν επαρκείς όροι για όλες τις έννοιες, που θέλουμε να χρησιμοποιούμε.

Γι’ αυτό τον λόγο θέλουμε να καθιερώσουμε την διάκριση ανάμεσα στον Ελλαδισμό και τον Ελλανισμό.

Δεν πρόκειται για μία φιλολογική διάκριση αλλά για ουσιαστικότερες ιστορικο-πολιτισμικές έννοιες.

Ο Ελλανισμός λοιπόν αφορά τον ταυτοτικό και αξιακό πυρήνα του Διαχρονικού ελληνικού πολιτισμού, δηλ. τον ιδανικό χαρακτήρα, την ουσία του.

Δυστυχώς ο Ελλαδισμός βρίσκεται στον αντίποδα του Ελλανισμού και είναι η παρούσα ιστορική περίοδος του Ελληνισμού από το 1821 μέχρι σήμερα. Παρά τις εξάρσεις της Εθνικής Παλιγγενεσίας και των Βαλκανικών πολέμων 1912-13, το Έπος 1940-41 και την Εθνική μας Αντίσταση, ο ελλαδικός Ελληνισμός έχει περιέλθει σε μία επικίνδυνη φάση παρακμής, εσχατολογικών διαστάσεων, διότι διατρέχουμε τον κίνδυνο μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα, να έχουμε εξαφανισθεί από το προσκήνιο της ιστορίας, έπειτα από μία ένδοξη πορεία 5.000 ετών!...

Στην περίοδο του ελλαδικού κράτους συνυπήρξαν δύο Ελλάδες:

  • α. η μία είναι η ιδανική Ελλάδα, ο Ελλανισμός. Η Ελλάδα του πατριωτισμού, των θυσιών, του μόχθου, του επιχειρηματικού δαιμονίου, του ευεργετισμού, των κοινωνικών αγώνων, των γραμμάτων και του πολιτισμού.
  • β. η άλλη είναι η αρνητική Ελλάδα, η Ελλάδα, που πρέπει να αποβάλλουμε. Την ονομάσαμε Ελλαδισμό, διότι συνδέεται με την αποτυχία μας, να δημιουργήσουμε μία σύγχρονη κοινωνία και ένα σύγχρονο κράτος. Δίνουμε την εντύπωση, ότι δεν μπορούμε να αυτοκυβερνηθούμε. Είναι η Ελλάδα της διχόνοιας, του εγωκεντρισμού, της ιδιοτέλειας και της προδοσίας, της λεηλασίας του δημόσιου πλούτου, της ανευθυνότητας και της μετριοκρατίας. Η Ελλάδα του «Δε βαριέσαι!»…

2. Η ανάσταση του Ελλανισμού


Στην περίοδο του ελλαδικού κράτους ο Ελλανισμός υπερείχε στο ζύγι και γι’ αυτό η Ελλάδα διατηρούσε δυναμισμό και ακμαία την ελπίδα για ποιοτικές αλλαγές, παρά τις εξαρτήσεις, την πτώχεια και τις αναπτυξιακές στρεβλώσεις.

Δυστυχώς στην Μεταπολίτευση, πίσω από την βιτρίνα του «ομαλού πολιτικού βίου», σαρώθηκαν τα ελλανικά στοιχεία και επεκράτησε κατά κράτος ο Ελλαδισμός. Το πλοίο «Η ωραία Ελλάς» ναυάγησε. Έσπευσαν τα ρυμουλκά των «Δανειστών» και της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης να μας «σώσουν»! Στην πραγματικότητα μας πάνε στα διαλυτήρια της ιστορίας για παληοσίδερα.

Εννοείται, ότι τα μνημονιακά τιμολόγια αναγράφουν τιμές ξεπουλήματος αλλά η εμπορική αξία της Ελλάδας είναι ανεκτίμητη!

Η διεθνής κατάσταση αποδεικνύει, ότι ο φυσικός πλούτος μιας χώρας αντί για ευλογία μετατρέπεται σε κατάρα, εάν δεν έχει την ελευθερία να τον υπερασπισθεί.

Υπάρχει σωτηρία για την πατρίδα μας;

Το μόνο βέβαιο είναι, ότι οι «Δανειστές» θέλουν το οικόπεδο.

Αλλά για αυτούς που λένε, ότι η Ελλάδα έχει τελειώσει και ότι δεν μπορούμε πια να κάνουμε κάτι, απαντάμε:

  • α. το χειρότερο δεν έχει πάτο!
  • β. το ελάχιστο, που μπορούμε να κάνουμε, είναι να κρατήσουμε τα υλικά κατεδαφίσεως και αυτά είναι:

- η εθνική μας συνείδηση

- η ενότητα του λαού μας

- ο αστείρευτος διαχρονικός πολιτισμός μας και

- η αντιστασιακή μας παράδοση.

Αυτή είναι η ακρόπολη της ιστορικής μας υπάρξεως. Από εδώ μπορούμε να ξεκινήσουμε την προσπάθεια για μία νέα αναγέννηση του Ελληνισμού. Αρκεί να συγκροτούμε παντού, έστω και άτυπα και χωρίς τα κόμματα, ΕΣΤΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Σ’ αυτό μπορούμε να συμβάλλουμε όλοι.

O Hλίας Φιλιππίδης έχει διατελέσει πανεπιστημιακός καθηγητής κοινωνιολογίας.

filippidis103@yahoo.gr.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου